Zeespriet-kroonslak

Lengte

Max. ca. 30 mm.

Synoniemen

Karakteristieke kenmerken

Kleine wratten, op het laterale lichaam, ter hoogte van de eerste cerata. Veel kleine, rode pigmentpuntjes op het gehele lichaam behalve op de rhinoforen. Veel opvallende, witte pigmentpuntjes op de cerata.

Te verwarren met

Verschillende andere soorten van het geslacht kroonslakken Doto. Zie hiervoor de soortpagina van het Roodgevlekte kroonslak-complex. Waarnemingen van kroonslakken Doto sp. die niet met zekerheid tot op de soort gedetermineerd kunnen worden, mogen geregistreerd worden als behorende tot het Roodgevlekte kroonslak-complex.

Andere kenmerken

Behoort tot de orde Nudibranchia: de echte naaktkieuwige zeenaaktslakken. Lengte tot 30 mm. De rhinoforen zijn glad en staan in wijd uitlopende schedes. Wratten op de cerata zijn spits en steken een beetje uit. Soms ook enkele wratten op de rug.

Kleur

Lichtbruin tot geelbruin. Centraal op de wratten op de cerata en op het lichaam veel donkerrode tot zwarte pigmentpuntjes. Cerata en schedes van de rhinoforen ook met veel verspreide kleine pigmentvlekjes. Geen rode pigmentclusters in de oksels van de cerata. Veel opvallende witte pigmentvlekjes op de cerata, rhinoforen en de rand van de schedes van de rhinoforen.

Eieren

Karakteristiek voor slakken uit het geslacht Kroonslakken Doto: een witte en platte band, die als een harmonica is opgevouwen en vastgehecht op de zijkant, meestal tegen of vlak bij de hoofdas van de prooi, wordt afgezet. Lijkt op, en kan verward worden met eiersnoeren van veel andere soorten uit het geslacht kroonslakken Doto.

Prooi

Hydropoliep, hydrozoa: uitsluitend, monofaag op Zeespriet, Nemertesia antennina.

Endo- en Ectoparasieten

Er zijn momenteel nog geen bevestigde, geregistreerde Nederlandse waarnemingen bekend van ecto- of endoparasitaire copepoda, op of in deze soort. Elders in Europa: er zijn geregistreerde waarnemingen bekend van endoparasitaire copepoda Lomanoticola brevipes infecties in deze soort.

Seizoenstrend

Met slechts één waarneming in juni, 2016 van de Noordzee, zijn er onvoldoende Nederlandse gegevens/waarnemingen om een trend te analyseren. Elders in Europa: weinig bekende waarnemingen, vooral van maart t/m september en veel minder in de herfst en de winter.

Verspreiding in Nederland

Eenmalig in 2016, met meerdere exemplaren en eiersnoeren, op één locatie in de Noordzee, aangetroffen. Waarschijnlijk komt de soort, in de Nederlandse Noordzee, op meerdere locaties voor, waar de prooi ook aanwezig is. Geen waarnemingen van de Zeeuwse Delta, Waddenzee of aangespoeld op de Noordzeestranden.

Verspreiding in Europa

Noorwegen, Denemarken, Groot Brittannië, Ierland, Nederland, België, Frankrijk en Portugal.