Zeeborstel-kroonslak

Lengte

Max. ca. 15 mm.

Karakteristieke kenmerken

Met donkerrode tot zwarte pigmentpuntjes. Grote pigmentclusters in de oksels van de cerata. Nauwelijks uitstekende wratten op uitsluitend de bovenste helft van de cerata en slechts een beperkt aantal wratten hebben een centrale pigmentpunt. Cerata staan op de rug in een pigmentloze hof. Randen van de schedes zijn wijd en golvend.

Te verwarren met

Meerdere andere soorten van het geslacht kroonslakken Doto. Voor meer informatie wordt verwezen naar de soortpagina van het Roodgevlekte kroonslak-complex. Waarnemingen van kroonslakken Doto sp. die niet met zekerheid tot op de soort gedetermineerd kunnen worden, mogen geregistreerd worden als behorende tot het Roodgevlekte kroonslak-complex.

Andere kenmerken

Behoort tot de orde Nudibranchia: de echte naaktkieuwige zeenaaktslakken. Lengte tot 15 mm. Cerata: tot zeven paar; knotsvormig; met nagenoeg vlakke wratten in vijf concentrische ringen. Onderste helft van de cerata is nagenoeg glad. Gladde rhinoforen staan in schedes.

Kleur

Lichaam is semitransparant wit. De donkerrode tot zwarte pigmentpunten staan verspreid op de kop, lichaam, schedes en cerata. Witte pigmentpuntjes op de rhinoforen en bovenaan de schedes. Vertakkingen van de middendarmklier, de inhoud van de cerata, zijn wit of grijs- tot lichtbruin. Onderhuids zijn in de wratten witte klieren zichtbaar.

Eieren

Karakteristiek voor slakken uit het geslacht Kroonslakken Doto: een witte (soms vuilwit), platte band, die  opgevouwen als een harmonica, soms zo compact als een bol, tegen of vlakbij de hoofdas van de prooi wordt afgezet. Kan verward worden met eiersnoeren van veel andere soorten uit het geslacht kroonslakken Doto.

Prooi

Hydropoliep, Hydrozoa: uitsluitend, monofaag op de hydropoliep Gekromde zeeborstel Hydrallmania falcata.

Endo- en Ectoparasieten

Er zijn momenteel nog geen bevestigde, geregistreerde Nederlandse waarnemingen bekend van ecto- of endoparasitaire copepoda, op of in deze soort.

Seizoenstrend

Er zijn onvoldoende Nederlandse gegevens/waarnemingen om een trend te analyseren. Slechts enkele Nederlandse waarnemingen: alleen in juni zijn slakken en eiersnoeren waargenomen. Elders in Europa ook weinig bevestigde waarnemingen van december t/m juni, en minder in de zomer en het najaar.

Verspreiding in Nederland

Nederlandse waarnemingen in 2006 en 2007 bij Wissenkerke, Oosterschelde en 't Horntje, Texel. 2012 op de Doggersbank, Noordzee en 2019 weer bij Wissenkerke. Geen geregistreerde waarnemingen uit de Westerschelde, Grevelingenmeer, Veerse Meer, Haringvliet of aangespoeld op de Noordzeestranden.

Verspreiding in Europa

Denemarken, Groot Brittannië, Ierland, Nederland en Frankrijk.