Brakwater-knotsslak

Lengte

Max. ca. 8 mm.

Synoniemen

Karakteristieke kenmerken

Een kleine en slanke brakwaterslak. Platte, brede, aan de voorrand afgeronde kop met spitse, achter- of zijwaarts uitstekende spitse hoekpunten: helmachtig. Cerata staan in 4-6 gepaarde clusters van maximaal drie cerata per cluster. De individuele cerata in ieder cluster zijn verschillend van afmeting.

Te verwarren met

Diverse soorten kleine knots- en knuppelslakken: zoals Slanke knotsslak Tergipes tergipes, Noordelijke knuppelslak Eubranchulus rupium en Plompe knuppelslak Nudibranchus exiguus en Witgestippelde knotsslak Tenellia sp. NL-1.

Andere kenmerken

Behoort tot de orde Nudibranchia: de echte naaktkieuwige zeenaaktslakken. Lengte tot 8 mm. Rhinoforen zijn glad en langer dan de gladde vingervormige cerata.

Kleur

Lichaam is transparant wit tot lichtbruin met variabele witte, bruine en/of zwarte pigmentvlekjes. Soms zoveel pigment dat de slakken nagenoeg zwart zijn. Dit pigment kan ook nagenoeg afwezig zijn. Vertakkingen van de middendarmklier zijn geelachtig, lichtbruin of grijs. De witte of grijze cnidosacs zijn zichtbaar: worden niet bedekt door witte pigmentkappen. Rhinoforen en kop zonder oppervlakkige witte pigmentpuntjes.

Eieren

Kleine boon- of niervormige geleiachtige eierafzettingen met ieder ca. 15-200 witte embryo's. Ze worden bijna altijd op de prooi afgezet. Te verwarren met de eierafzettingen van de Slanke knotsslak Tergipes tergipes en Plompe knuppelslak Nudibranchus exiguus.

Prooi

Hydropoliepen, Hydrozoa: Brakwaterpoliep Cordylophora caspia, Lange zeedraad Obelia longissima e.a. hydropoliepen.

Endo- en Ectoparasieten

Er zijn momenteel nog geen bevestigde, geregistreerde Nederlandse waarnemingen bekend van ecto- of endoparasitaire copepoda, op of in deze soort.

Seizoenstrend

In brakwater habitats, de specifieke leefomgeving van deze soort, wordt zelden gedoken en er zijn daarom weinig waarnemingsmomenten. Er zijn geen jaarlijkse Nederlandse waarnemingen geregistreerd. Toch kan de soort in Nederland zeer waarschijnlijk jaarlijks en het gehele jaar aangetroffen worden. Ei-afzettingen zijn o.a. in juni tot en met september waargenomen. Elders in Europa is de soort gedurende het gehele jaar waargenomen.

Verspreiding in Nederland

Eerste Nederlandse waarneming is van 1918. Lokaal algemeen in brakwater habitats bij o.a. Harlingen, Texel, Den Oever, Noordzeekanaal, IJmuiden, Oostvoornse Meer, Westerschelde en diverse andere brakwater habitats bij de Waddenzee en elders langs de Nederlandse Kust. De soort is recent niet waargenomen in de diverse zoute wateren: Oosterschelde, Veerse Meer, Grevelingenmeer en Noordzee. Nog niet waargenomen in het Haringvliet maar kan zich daar mogelijk weer vestigen, nu het westelijke deel weer brak is geworden.

Verspreiding in Europa

Noorwegen, Zweden, Baltische Zee, Denemarken, Polen, Duitsland, Groot Brittannië, Nederland, België, Frankrijk, Spanje, Portugal, de Middellandse Zee en Zwarte Zee.